به سلامتی مادر و همیشه و همیشه فقط مادر …

سلام ای روزگار یه زمانی اینجا چه برو بیایی بود هرکسی بدوبدو میومد آپ میکرد بعداز نفر قبلیش بابت زود آپ کردن معذرت می خواست هی یادمه زود زود میومدیم نظر میدادیم که نفر اول باشیم یادش بخیر کل نویسنده ها برای هم نظر میدادیم این باعث میشد یه عده لجشون بگیره که این چه وبلاگیه خودتون مینویسید خودتون نظر میدید هی یادش بخیر یه بابایی داشتیم که اسمش پسر بد بود نمی دونم کجاست بچه هاشو ول کرده رفته مامان رها هم هر از چند گاهی سری میزنه نمی دونم چه جوریه من از مامان رها بزرگترم ولی اون مامانمه هییی این پترس هم از زمانی که فهمیده دیگه تو کتابا ازش اسمی نیست کمتر مواظب سوراخ سده و گاهی شیطنت میکنه انگشتشو از سوراخ سد برمیداره زینب هم ای میاد میره آفریده مثل من بیشتر پیداش میشه اما این پریناز و ستایش گم شدن معلوم نیست کجا هستن البته پریناز بعضی وقتا یه سرکی میکشه ای روزگار دیدید چه جوری خانواده از هم پاشید یا به قول ترکا پاچید

خب دیگه خسته شدم بسکه آه کشیدم برم دیگه فعلا بای