سفارش تبلیغ
صبا ویژن

به سلامتی مادر و همیشه و همیشه فقط مادر …

سفره خالی

 

 

در غروبی سردِ سرد


میگذشت از کوچهء ما دورگرد


داد میزد کهنه قالی میخرم


دست دوم ، جنس عالی میخرم


کاسه و ظرف سفالی میخرم


گرنداری کوزه خالی میخرم


اشک در چشمان بابا حلقه بست


عاقبت آهی کشید ، بغضش شکست


" اول ماه است و نان در سفره نیست


ای خدا شکرت ولی این زندگیست "


بوی نان تازه هوشش برده بود


اتفاقاً مادرم هم روزه بود


خواهرم بی روسری بیرون دوید


داد زد آقا


" سفره خالی هم میخرید "

 

 



[ چهارشنبه 90/1/10 ] [ 8:16 عصر ] [ پترس ]

نظر

واقعیت در شعر


هرگز نخواب کوروش ، دارا جهان ندارد ...

سارا زبان ندارد ، رستم در این هیاهو گرز گران ندارد ...

روز وداع خورشید ، زاینده رود خشکید ...

زیرا دل سپاهان ، نقش جهان ندارد ...

بر نام پارس دریا ، نامی دگر نهادند ، گویی که آرش ما ، تیرو کمان ندارد ...

دریای مازنی ها ، بر کام دیگران شد ...

دارا کجای کاری ؟؟؟

دزدان سر زمینت ، بر بیستون نوشتند ، اینجا خدا ندارد !!!

هرگز نخواب کوروش ، ای مهر آریائئ زیرا ،،،

بی نام تو وطن نیز نام و نشان ندارد ........


در یکی از وبلاگ ها در قسمت نظرات این شعر را گذاشته بودند که به نظرم خیلی قشنگ بود و یه جورایی حرف دل خیلی هاست
و یه جورایی واقعیت تلخ جامعه ماست اگر قبلا  هم خونده بودید حالا دقیق تر بخونید شاید یک نکته ازش جامونده باشه



[ دوشنبه 89/12/2 ] [ 4:54 عصر ] [ پارمیدا ]

نظر

چشم ها را باید بست...! ( اهل تهرانم ، درب و داغانم! )

 

سلام.

بازم من اومدم. امروز با یه شعر اومدم. شعر بدی نیست. هم جنبه طنز داره هم سیاسی. ولی من چون از سیاست خوشم نمیاد بیشتر از نظر طنز به این شعر نگاه میکنم. البته یه خورده هم غمگینه.  برو خودت بخونش دیگه چرا وایسادی منو نگاه میکنی؟

 

 چشم ها را باید بست...! 

 

اهل تهرانم


درب و داغانم!


عمه ای دارم بدتر از درد کمر!


دوستانی همه خنجر در دست!


و خدایی که مرا برده ز یاد


لای این دود و آه ،پشت این ابر سیاه!


اهل تهرانم


حرفه ام بنایی ست


گاه گاهی قفسی می سازم


می فروشم به شما


تا دل نقلی تان خوش بشود!


خوب می فهمم


قفس آجری ام بی نان است!


اهل تهرانم


نسبم شاید برسد


به خود خواجه محمد آغا!به زنی زیر پل حافظ نرسیده به سر فردوسی!



نسبم شاید به شبی بین منوچهری و سعدی برسد!


پدرم شاطر بود


بار هم می برد،شوفری هم می کرد


شپشی هم اما درته جیب نداشت!


پدرم وقتی مُرد مادرم گفت: خدایا شکرت!


پدرم وقتی مُرد خانه بی درمان! سقف نداشت



هرکه هستم هستم!


گوربابای نسب


چه اهمیت دارد


گشنگی سهم من است!


زندگی حق من است


من نمی دانم


که چرا می گویند موز گران است بادمجان ارزان!


نمک و نان چه کم از مرغ و فسنجان دارد!


وچرا در وسط سفره ما قطره ای نفت و فلان بهمان نیست!


چشم ها را باید بست!جور دیگر باید مرد!



 راستی خاطرمو درباره  wc نوشتم. توی نظرات مطلب قبل روی پاسخ سحر اضافه کردم برید بخونید قشنگه. از اصرارهای قشنگو زیباتون ممنونم.دل سنگو آب میکرد، من که دیگه پترسم.

جون مادرت نظر نذار (از افعال معکوس استفاده کردم)             



[ پنج شنبه 89/9/4 ] [ 5:3 عصر ] [ پترس ]

نظر

وطن (طنز و سیاست)

امروز میخوام یه خورده سیاست رو با طنز قاطی کنم. البته دوست دارم با دید خوب این مطلبو بخونید.

وطن یعنی صف   نون  و  صف شیر        وطن  یعنی   همش   درگیر  ، درگیر

وطن یعنی همین بنزین همین نفت        همین  نفتی  که  توی سفره ها رفت

وطن یعنی  همین   سهمیه بندی         وطن    یعنی     کمربند   و    ببندی

وطن یعنی لیسانس ، علاف ، بیکار       کمی چایی ،  کمی قلیون  و  سیگار

وطن  یعنی  خیابان خواب ،  معتاد        پسرهای   فرار   ،      ای داد   بیداد 

وطن  یعنی   تموم   سهم   ملت         یه   تیکه    نونه    و     باقی  خجالت

وطن  یعنی   من و تو  در  محافل         ز   درد      اجتماع      خویش    غافل

وطن  یعنی   اداره   ،     زیر میزی        اگه  بیشتر  بدی  ؛   بیشتر  عزیزی !

وطن  یعنی  هزاران  پشت  کنکور         فدای    مدرک   از   گهواره   تا   گور

وطن   یعنی      امیر   قلعه نوعی!       (  اونم  ما  رو  گیر آورده    به نوعی! )

وطن  یعنی    هزاران  خونه خالی         زن   کوچه نشین    ،     مرد   زغالی

وطن  یعنی    حقوق   حقه   زن          : همه خوبن  به  جز    مادر زن    من!

وطن  یعنی   یه    دانشگاه آزاد           که   کلی    شهر ها  رو    کرد   آباد!

وطن  یعنی    لباس   برمودایی           (  ولی   تیپ   قشنگیه  ؛  خدایی !!! )

وطن  یعنی  که اصلاحات چینی           وطن  یعنی   یه  روز   خوش    نبینی!

وطن  یعنی   همین  آیینه دق!            وطن  یعنی    خلایق   هر   چه   لایق

وطن  یعنی  تحمل ، تاب ، طاقت         وطن   یعنی      حماقت   در  حماقت

حالا میخوام یه شعر دیگه هم واستون بذارم. که خودم خیلی دوسش دارم.
سالارعقیلی دمت گرم، ایول داری. جیگرتو عشقه عقیلی با این اهنگ توپ . ادم افتخار میکنه به ایرانی بودنش.

شعر وطن سالارعقیلی:

نام جاوید ای وطن         صبح امید ای وطن

چهره کن در آسمان          همچو مهر جاودان

وطن ای هستی من            شور و سرمستی من

چهره کن در آسمان          همچو مهر جاودان

بشنو سوز سخنم            که هم آواز تو منم

همه ی جان و تنم وطنم وطنم وطنم وطنم

بشنو سوز سخنم            که نواگر این چمنم

همه ی جان و تنم وطنم وطنم وطنم وطنم

همه با یک نام و نشان       به تفاوت هر رنگ و زبان

همه شاد و خوش و نغمه زنان  ز صلابت ایران جوان

ز صلابت ایران جوان         ز صلابت ایران جوان

من از این آهنگ سیر نمی شم
به امید ایرانی 3 رنگ......!!!
یک سرزمین ...
یک عشق ....
دوست دارم ایران.

 



[ جمعه 89/1/20 ] [ 3:50 عصر ] [ پترس ]

نظر