به لب هايم مزن قفل خموشي.که در دل قصه اي ناگفته دارم.زپايم بازکن بندگران را.کزين سودادلي آشفته دارم.بيا اي مرد اي موجود خودخواه.بيابگشاي درهاي قفس را.اگرعمري به زندانم کشيدي.رهاکن ديگرم اين يک نفس را....بيابگشاي درتاپرگشايم.بسوي آسمان روشن شعر.اگربگذاريم پرواز کردن.گلي خواهم شدن در گلشن شعر....از فروغ هميشه تابان آسمان شعرو ادب.زن زجر کشيده اي که هيچ وقت دادش را نستانديم.تقديم به شما دوست عزيز